Adrianus Aloysius Jacobus van der Poel. Geboren op 17 juni 1959 in Bergen op Zoom en opgegroeid in Hoogerheide. Als jonge wielrenner kende hij slechts één droom: Parijs-Roubaix winnen. Ondanks een uitpuilende erelijst en een lange loopbaan als profwielrenner is de West-Brabander nooit in die missie geslaagd. “Ik zou geen enkele topklassieker ervoor willen inruilen, maar de kers op de taart ontbreekt wel”, erkent hij nu eerlijk. Tijdens de laatste editie in oktober, mocht RIDE Magazine exclusief met hem mee op pad in l’Enfer du Nord.
Adrie van der Poel wist de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik, Amstel Gold Race, Clásica San Sebastián, Parijs-Tours en Parijs-Brussel te winnen. Tel daarbij op een zilveren WK-medaille op de weg, een wereldtitel in het veld (naast vijf keer zilver en twee keer brons), twee Tour de France-etappes, een dag de gele trui en een tweede en derde plek in de Ronde van Lombardije. Daarnaast vele overwinningen in andere koersen, een batterij nationale titels en talrijke ereplaatsen. Én een derde plaats in Parijs-Roubaix. De Helleklassieker die Van der Poel zo graag wilde winnen, maar nooit wist te winnen.
Het is zondagmorgen 3 oktober om zes minuten na half negen in de morgen, als we het erf van de Van der Poels oplopen in de bossen van Kapellen. “Normaal had ik gezegd: ‘zes minuten te laat’. Maar nu kwam het me wel goed uit, want ik heb net alles gereed”, verwelkomt Adrie ons. De toon is gezet, waarna we in de stromende regen voor een autorit van zo’n drie uur naar Troisvilles vertrekken. De eerste van dertig kasseistroken in Parijs-Roubaix. In de lange autorit valt het amper tien seconden stil en de anekdotes over de Koningin der Klassieker vliegen over het dashbord.
We rijden in een witte wagen van Alpecin-Fenix met een gepersonaliseerd nummerbord van zoon Mathieu: MVDP-3. Naarmate we de eerste kasseistrook naderen, rijden we meer en meer parallel aan het parcours waar de renners enkele uren later oorlog maken in de met regen doordrenkte Franse middeleeuwse paden waar de gevreesde kasseien door de dikke modderlaag nog nauwelijks zichtbaar zijn. We passeren op de A23 de afslag Orchies. “Kijk, daar loopt strook 13”,
Dit is een verhaal uit RIDE Magazine.
Maak een GRATIS account aan om het hele artikel te lezen.