Unbound Gravel is de Moeder der gravelraces. Nooit werd deze 320 kilometer lange gravelrace door de staat Kansas gewonnen door een niet-Amerikaan. Tot dit jaar. Afgelopen juni zegevierde Ivar Slik (29) na meer dan negen uur zwoegen door de regen en modder. Het veranderde in één klap zijn wielercarrière.
Deze reportage was eerder te lezen in de RIDE Najaarsgids van 2022
In oktober 2022 zal er in het Italiaanse Veneto voor de allereerste keer een wereldkampioenschap gravel worden georganiseerd, maar in de wereld van het gravelracen is iedereen het er over eens dat die eer eigenlijk is toebedeeld aan Unbound Gravel. “In de Verenigde Staten staat deze gravelrace zelfs op gelijke voet met de Tour de France. Het is ongekend hoe groot deze wedstrijd is en hoe populair gravelracen is geworden”, vertelt Ivar Slik.
Tienduizenden gravelfans hopen elk jaar kans te maken op een startbewijs, terwijl er slechts plek is voor vierduizend deelnemers. De gravelrace kan je gerust omschrijven als monsterlijk. 320 kilometer over uitsluitend boerenweggetjes, op en af door de verraderlijke Flints Hills van Kansas. Asfalt is er nauwelijks. Op de erelijst staat nu een Nederlander. Slik versloeg afgelopen juni de torenhoog favoriet Keegan Swenson in de eindsprint. Slik: “Als eerste niet-Amerikaan en ook nog in een recordtijd van negen uur en tweeëntwintig minuten.”
Slik is tegenwoordig beroepsgravelracer. Dankzij de steun van onder andere bandenproducent Schwalbe en fietsenmerk Willier kan hij leven van het fietsen over onverharde wegen. Slik is overtuigd: “Gravelracen is mooier dan koersen op de weg. Dit is een soort oldskool wielrennen, waar je altijd over lastige ondergronden rijdt en ploegspel minder van belang is. Dit past veel beter bij mij.
Dit is een verhaal uit RIDE Magazine.
Maak een GRATIS account aan om het hele artikel te lezen.